'- Dat is nu toch spijtig. Nu kom je net van Gasthuisberg en oma vraagt niet eens hoe het geweest is?' zegt Puppie.
' Mmmh...' zegt Evangeline.
Evangeline zwijgt wijselijk. Ze worstelt al sinds mensenheugnis met een moeilijke moeder-dochterband en wil die genen liever niet doorgeven.
'- Oma heeft een moeilijke jeugd gehad en kan daar nog altijd niet over, daarom is ze zo vaak met zichzelf bezig en niet met anderen'.
'- Maar als je dochter kanker heeft gehad, dan ben je toch berebezorgd?'
'- Ja... maar ik ben dat al gewoon.'
'- Neen, mama, dat maak je me niet wijs, je hebt tranen in je ogen.'
'- Ja, schatje, je hebt het in dit leven niet altijd zoals je het wil en je moet het doen met de ouders die je gekozen hebt en soms begrijp je zelf niet altijd waarom je die gekozen hebt'.
'- Da's waar, mama, maar uiteindelijk ben je wél degene die je geworden bent net omdat je die mama gekozen hebt, niet? En daar kan ik maar blij om zijn, want je bent de beste mama die er is!'
Is ze niet geweldig, mijn Puppie?
