Evangeline goes back in time

Eergisteren, zondag, is Evangeline met Liefste en Puppie terug naar haar 'roots' geweest. Ze komt daar weliswaar wel meer, maar deze keer was het toch met een speciaal doel. Op zondag kon het publiek immers, in het kader van 'Waterschei in de kijker' een bezoek brengen aan het mijngebouw in Waterschei. En aangezien Evangeline's papa daar jarenlang gewerkt heeft, wou Evangeline nog eens 'back in time'.

Eén keer immers was ze daar al eens geweest, als jong meisje, tesamen met de papa. En dat heeft toen behoorlijk wat indruk gemaakt. Het mijngebouw alleen al, met zijn monumentale traphal, de art deco elementen, de badzaal, het was wel wat! Het begon allemaal goed, op zondag. Eerst een mooie fototentoonstelling, met foto's van de mijnhuizen (ja, daar hebben we nog gewoond!!), de Welvaart: winkel met koloniale waren, het Casino ... allemaal zoals Evangeline het zich herinnerde. Daarna werden de bezoekers naar buiten geleid, en werd het hele verhaal van de bouw en de gloriejaren van de mijn verteld. Maar helaas restten er enkel nog de verhalen: immers (bijna) alles was afgebroken. Eén schachtbok en wat betonnen constructies die ooit deel uitmaakten van het hele mijncomplex. En alhoewel het hoofdgebouw van buiten prachtig gerestaureerd is, gezandstraald en met nieuwe ramen, is binnenin alles weg! Gewoon helemaal leeggestript! Na het débacle van de Limburgse mijnen wou men daar een automuseum maken, maar (ook) dat is er nooit gekomen.
Evangeline was verdrietig: zo weinig respect voor historisch erfgoed, zo weinig respect voor wat er ooit geweest is. Maar bovenal was Evangeline triestig omdat ze hoopte papa's bureau nog terug te vinden. Maar dat heeft dus niet mogen zijn...


Toch nog enkele foto's van de buitenkant: